میشود بی هدف به راه افتاد
تو اگر یار و همسفر باشی
می شود خنده زد به غم، تو اگر
خیره در چشم های تَر باشی
که در اینجا نگاه ها سردند
می توانم به جات بنویسم
هر شب از خنده هات بنویسم
شاعرِ چشم هات باشم و تو
خالقِ صاحبِ اثر باشی
چشم های تو شاعرم کردند
می توانم شرورتر باشم
یک قشون، گرچه یک نفر باشم
رو به صد نیزه، بی سپر باشم
تو اگر کوهِ پشت سر باشی
که مهم نیست لشکر آوردند
می گذارم که درد در بزند
سار از آشیانه پر بزند
باغبان هم به من تبر بزند
تو که سازنده ی تبر باشی
تو نباشی، درخت ها زردند
لطفا نظر خود را بنویسید