مردم عادی اونا مردن اونا که می‌برن جلو همه چی رو
مثل آب روون مثل خواب و هذیون مردم عادی لب شادو خندون
دنبال جای ارزون نه یه وان کلون مردم عادی از ما بهترون
مردم عادی چای داغو قندون یه سه تار و قلیون همه جا مهربون
مردم عادی همیشه دل خوش پسر همه مشکلاشون می‌خوام بره پشت سر
مردم عادی من مدیونشونم اونا بودن دادن عشقو از تو نشونم
مردم عادی هرچی راجبشون بگی بازم کمه داداشمه کسایی می‌خورن زمین جاشون داداشا پاشن
اونا مثل ما نیستن اونا قهرمانن اونا نمی‌زنن زیرشون اونا مرد راهن
اونا فرهاد و لیلی یان اونا الماسو برلیان فقط دو قدم مونده که برسیم تهش
فقط دو قدم خاکسترا بره زیر فرش فقط دو قدم از خوشحالی بریزیم اشک
خاص شدنمونو بگیریم جشن آدما خاص توی باورای ماست
رفتمو رسیدن به ماورای شانس نگو اخرای داستانمونه تازه اول ماجرا ماست
24 ساعت و 12 تا فصل از خودت بپرس اینا برازندت هست
می‌رم جلو برسم به فراتر از نسل اونجا که بشم به پروردگارم وصل خاص بودنم که عادی می‌شه
از تو دله کسی می‌تونه که گاندی بشه هنوز پایان نرسدیه بادبان کف سینه
به طرف آفتاب حوس اینه ماها امواج نوریم آره همه یکی‌ایم
بحث عادی و خاص از این حرفا چه دوریم ماها دریاچه بودیم با هم دریا می‌شیم
ماها دراویشیم فکر فردا اسارت 100 سال پیشیم
لطفا نظر خود را بنویسید