نمیزارم ساعتای زندگی مریضم کنه
باید باورای چرت کی اذیت کنه
که چی آخرای قصه ایم اسیرم کنه
هرجا جا نداره بنویس طبیعت کدش
پس بگو دل من چی لامصب
ترسیدم هر دری بستی وا کردم
دنبال نور پرتی راه رفتم و
امید داشتم قطعی تا مقصد
شکستم و بلند شدم
مشکلا همشون پر رنگ شدن
اگه آدما هوس بردن کنن
لهت میکنن بخوام بولدتر کنم
نخواستی خانواده ساپورتت کنه
همه گرگن تنها مانورت خودت
دخل امروز و تا صبح بشمره
شعر بگه با موزیک تا آکوردش کنه
فیلم هندی هم داستان نکردم
حاشیه رو به دلیل بازتاب نرفتم
شمردم مسیرو سال هاس از اول
اگه مُردم نکنید بازخواست بعد از من
من که واست نصیحت ندارم
این حرفام بوده مسیرم برا من
یاد آوری شده تاثیرم نزارن
یکی بین شماست که شدیدا کلافست
لطفا نظر خود را بنویسید