حیف عاشق نمی شم
گم شدم تو جاده ها
خنده داره اشتباهم
جای زخم هام نمی رن
خنده داره اشتباهم
عاشق نمی شم
من گم شدم تو جاده ها
جاده ها می رسه به بنبست
تو دلم عشق و کشتم
قلبم چوبیو همه روزام غروب جمعه است
گم لای فریکام
نمی دونم چی می خوام
حبس توی نقطه ی امن جایی نمیرم تمومه بلیطام
من زخمی از تو روح
تیکه پاره غرور
تنها تر به مرور
ولی بود تنهایی مکتب نبوغ
دیگه فهمیدم احتراما سراب بوده
نباشی میکنن فراموشت
مغز گفت ادامه ندم ولی قلبم کفه سنگینه ترازوهه
بی حس تو لیدام غرق
ولی پر می شه نصفه ی لیوانم
مهم نیست بن بستا من خودم این جاده رو می سازم
پس می سازم جاودانه از خود فانیم
چون هر آنچه در پی آنیم‌خوده آنیم
جای زخم هام نمی رن
خنده داره اشتباهم
عاشق نمی شم
من گم شدم تو جاده ها
گم شدم تو جاده ها
خنده داره اشتباهم
من گم شدم تو جاده ها
لطفا نظر خود را بنویسید