یکی بود و یکی نبود دیگه از ما
یکی بهاره دنیاش یکی مونده با برفاش
یکی رفته و یکی مونده با ترساش
اما دلش خوشه که حرف میزنه با عکساش
وقتی که رفت دل منو دزدید
میشه پشیمون این روزا حالمو نپرسید
نمیره چشام رو هم حتی این دم صبحی
تاریکه این آسمون حتی بزنه خورشید
واست بوده چه آسون
نبودنت یه کابوس
ستاره ی خاموش
رفتی انگار زود
دنیام انگار چشات بود
موزیکم فقط صدات بود
ستاره ی خاموش
به آسمون نگام موند
موهات هنو پخش دور تختم
نمیرن این تاریکیا از دور قلبم
تو فکرمه که هرز شده حتما
ولی شاید دل اونم تنگ شده بدتر
بوت رفت از این خونه
دلم بد پریشونه
نباشه ازم چی میمونه
اونم یه جا مست پیشمونه
واست بوده چه آسون
نبودنت یه کابوس
ستاره ی خاموش
رفتی انگار زود
دنیام انگار چشات بود
موزیکم فقط صدات بود
ستاره ی خاموش
به آسمون نگام موند
لطفا نظر خود را بنویسید