صبح تا شب زل می زنی به آینه که آخرش چی
هی با صورتت ورمیری که بشی آخرش کی
چشاتو ببند وا کن ببین عزت بظاهر نیست
شاید اونی که نمی شناسی یا بدت میاد یحرفم تو کارش نیست
تن آدمی شریف است بجان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
شک نکن به این که چشات احمقتر از قلبن
از روی ظاهر می گن آدما کین قطعا
اما باور نکن اصلا منو بشناس ببین اول
چی می گذره به من و زندگیم بعد دقت کن بحرفم
تن آدمی شریف ست به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
دست هات که بسته از درون چطوری
پسته بیمغزی و گردو تو پری ها
دنبال آدمیو عروسک کوکی ها رو رو ول ببین از درون چی می خوای
می بینی برو رو رو لبو رو رو اون قدو هیکل
بد و خوبو می سنجی می بینی پولو پله
یه جیب پره دور و بر پره دله اینا معیار می شن که خوبو بده ها ها
تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشانه آدمیت
لطفا نظر خود را بنویسید